Przejdź do zawartości

Grzegorz Berendt

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grzegorz Berendt
Ilustracja
Grzegorz Berendt (2022)
Państwo działania

 Polska

Data urodzenia

1964

Doktor habilitowany nauk humanistycznych
Specjalność: historia Żydów w Polsce, historia Pomorza Gdańskiego
Alma Mater

Uniwersytet Gdański

Doktorat

1995 – historia
Uniwersytet Gdański

Habilitacja

2007 – historia
Uniwersytet Gdański

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Gdański

Okres zatrudn.

1985–

Instytut

Instytut Pamięci Narodowej

Biuro

OBEP w Gdańsku

Stanowisko

Naczelnik

Okres zatrudn.

2008–2013

Dyrektor Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku
Okres spraw.

2022–2024

Poprzednik

Karol Nawrocki

Następca

Rafał Wnuk

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej Medal „Pro Memoria” Odznaka Honorowa „Krzyż Pamięci Szlaku Nadziei”

Grzegorz Berendt (ur. 1964[1]) – polski historyk, naczelnik Biura Edukacji Publicznej oddziału IPN w Gdańsku w latach 2008–2013, wykładowca historii na Uniwersytecie Gdańskim, członek Rady Naukowej Żydowskiego Instytutu Historycznego, w latach 2022–2024 dyrektor Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku (od 2021 p.o. dyrektora, od 2017 wicedyrektor tej instytucji)[2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Absolwent Uniwersytetu Gdańskiego. Doktorat obronił w 1995 na podstawie pracy Żydzi na terenie Wolnego Miasta Gdańska w latach 1920–1945 (Działalność kulturalna, polityczna i socjalna) napisanej pod kierunkiem Stanisława Mikosa, habilitował się w 2007 na podstawie rozprawy Życie żydowskie w Polsce w latach 1950–1956. Z dziejów Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego Żydów w Polsce[3]. Specjalizuje się w historii Polski XX w., historii Pomorza, dziejach Żydów w Polsce i relacjach polsko-żydowskich. Jest autorem około 90 publikacji naukowych i ponad 30 popularnonaukowych. W dorobku naukowym ma trzy samodzielne monografie i współautorstwo 7 książek[4].

W latach 2002–2007 pełnił funkcję kierownika Studium Podyplomowego Historii na Wydziale Filologiczno-Historycznym Uniwersytetu Gdańskiego[4].

W 2006 rozpoczął pracę również w Instytucie Pamięci Narodowej w oddziale Gdańskim. W latach 2008–2013 pełnił funkcję naczelnika Oddziałowego Biura Edukacji Publicznej IPN w Gdańsku. Pozostając pracownikiem IPN w Gdańsku w Referacie Badań Naukowych. Na początku 2017 pełnił obowiązki naczelnika Oddziałowego Biura Badań Historycznych IPN w Gdańsku[4]. W 2022 został doradcą prezesa Instytutu Pamięci Narodowej[5].

1 lutego 2018 został powołany przez premiera Mateusza Morawieckiego w skład zespołu ds. dialogu z Izraelem[6][7].

4 maja 2017 został wicedyrektorem Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku[4]. 24 lipca 2021 został p.o. dyrektora Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku[8][9], w latach 2022–2024 dyrektor tej instytucji[2].

Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Historycznego, Gdańskiego Towarzystwa Naukowego i Instytutu Kaszubskiego. Przewodniczy Radzie Muzeum Stutthof oraz jest członkiem Rady Muzeum Auschwitz-Birkenau i Kolegium Historyczno-Programowego Europejskiego Centrum Solidarności[10]. Należy do redakcji pisma naukowego Wydziału Historycznego UG „Studia Historica Gedanensia”

Jest oficerem rezerwy Wojska Polskiego[10].

W 2013 był promotorem pracy doktorskiej m.in. Karola Nawrockiego, swojego przełożonego oraz poprzednika na stanowisku dyrektora Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku[11][12][13][14].

Był przewodniczącym Międzynarodowej Rady Oświęcimskiej (od 1 kwietnia 2022 do lipca 2024)[15][16].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Jest żonaty, ma dwoje dzieci[4].

Odznaczenia i wyróżnienia[4]

[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia i ordery

[edytuj | edytuj kod]

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]
  • Wyróżnienie w konkursie ogólnopolskim na najlepszą pracę magisterską o tematyce polsko-żydowskiej i izraelskiej za pracę pt. Żydzi w Wolnym Mieście Gdańsku 1933–1939, Warszawa 21.03.1991, organizatorzy konkursu: Ambasada Izraela i Towarzystwo Przyjaźni Polsko-Izraelskiej;
  • Doroczna nagroda Gdańskiego Towarzystwa Naukowego za rok 1995 za wybitne osiągnięcia w dziedzinie nauk społecznych i humanistycznych za rozprawę doktorską pt. Żydzi na terenie Wolnego Miasta Gdańska w latach 1920–1945. Działalność polityczna, kulturalna i socjalna. Gdańsk 1996;
  • Nagroda rektora Uniwersytetu Gdańskiego zespołowa pierwszego stopnia za książkę pt. Między emigracją i trwaniem. Syjoniści i komuniści żydowscy w Polsce po Holokauście, Warszawa 2003;
  • Nagroda Rektora Uniwersytetu Gdańskiego indywidualna drugiego stopnia za pracę habilitacyjną pt. Życie żydowskie w Polsce w latach 1950–1956. Z dziejów Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego Żydów w Polsce;
  • Nagroda Rektora UG zespołowa drugiego stopnia za pracę zbiorową Dom ─ spotkanie przestrzeni prywatnej i publicznej na tle przemian cywilizacyjnych XIX i XX wieku;
  • Nagroda Rektora UG zespołowa pierwszego stopnia za książkę Dzieje Lęborka.

Wybrane publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • G. Berendt, Żydzi na terenie Wolnego Miasta Gdańska w latach 1920–1945, Gdańsk 1997.
  • G. Berendt, Żydzi na gdańskim rozdrożu 1945–1950, Gdańsk 2000.
  • G. Berendt, A. Grabski, A. Stankowski, Studia z historii Żydów w Polsce po 1945 r., Warszawa 2000.
  • A. Grabski, G. Berendt, Między emigracją a trwaniem: syjoniści i komuniści żydowscy w Polsce po Holocauście, Warszawa 2003.
  • G. Berend, Krokowa i okolice w okresie "upiornej dekady" (1939–1949), "Acta Cassubiana" 2005, t. 7.
  • G. Berendt, Życie żydowskie w Polsce w latach 1950–1956. Z dziejów Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego Żydów w Polsce, Gdańsk 2006.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rok urodzenia podany za katalogiem Biblioteki Narodowej.
  2. a b Odwołanie dyrektora Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku - Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego - Portal Gov.pl [online], Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego [dostęp 2024-02-07] (pol.).
  3. Życie żydowskie w Polsce w latach 1950-1956. Z dziejów Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego Żydów w Polsce w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2018-05-09].
  4. a b c d e f Dr hab. Grzegorz Berendt | Muzeum II Wojny Światowej [online], muzeum1939.pl [dostęp 2018-03-23] (pol.).
  5. Doradcy Prezesa. ipn.gov.pl. [dostęp 2024-07-08].
  6. RMF FM., Morawiecki powołał zespół ds. dialogu prawno-historycznego z Izraelem [online] [dostęp 2018-03-03].
  7. Premier powołał specjalny zespół ds. dialogu z Izraelem. Znamy jego skład i pierwsze plany, „NIEZALEZNA.PL”, 1 lutego 2018 [dostęp 2018-03-03] (pol.).
  8. Dr hab. Grzegorz Berendt powołany na stanowisko p.o. Dyrektora MIIWŚ w Gdańsku. wybrzeze24.pl. [dostęp 2021-07-27]. (pol.).
  9. Dr hab. Grzegorz Berendt p.o. dyrektora Muzeum II Wojny Światowej. ug.edu.pl. [dostęp 2021-07-31]. (pol.).
  10. a b Ekstraklasowiec zastępcą dyrektora Muzeum II Wojny Światowej - Gdańsk Strefa Prestiżu, „Gdańsk Strefa Prestiżu”, 6 maja 2017 [dostęp 2018-03-03] (pol.).
  11. Zamienili wybitnego historyka na speca od boksu i żołnierzy wyklętych. Nowy dyrektor Muzeum II Wojny, „oko.press”, 7 kwietnia 2017 [dostęp 2018-05-09] (pol.).
  12. Opór społeczny wobec władzy komunistycznej w województwie elbląskim (1976-1989) w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2018-05-09].
  13. Ośrodek Przetwarzania Informacji, System Wspomagania Wyboru Recenzentów [online], recenzenci.opi.org.pl [dostęp 2018-05-09] (ang.).
  14. Karol Tadeusz Nawrocki | Serwis główny UG [online], ug.edu.pl [dostęp 2018-05-09] (pol.).
  15. Międzynarodowa Rada Oświęcimska - Kancelaria Prezesa Rady Ministrów - Portal Gov.pl [online], Kancelaria Prezesa Rady Ministrów [dostęp 2023-10-31] (pol.).
  16. Wręczyliśmy powołania przewodniczącemu i wiceprzewodniczącemu Międzynarodowej Rady Oświęcimskiej [online], gov.pl [dostęp 2024-08-05] (pol.).
  17. Postanowienia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 30 czerwca 2016 r. o nadaniu orderów. (M.P. z 2016 r. poz. 861)
  18. Postanowienia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 16 października 2009 r. o nadaniu orderu i odznaczeń. (M.P. z 2010 r. nr 28, poz. 317)
  19. II posiedzenia polsko-uzbeckiej komisji historycznej. - Polska w Uzbekistanie - Portal Gov.pl [online], Polska w Uzbekistanie [dostęp 2023-09-09] (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]